Beschrijving
Terwijl ik de luchthaven uitliep, was ik nog steeds verwonderd over mijn eigen reactie. Geen tranen, mama? Ik, diegene die altijd bij het allerminste de ogen helemaal laat overlopen van verdriet en die dikke tranen cultiveer tot een heuse rivierstroom op mijn wangen.
Een voorbode van mijn emoties zag ik dit weekend al weerspiegeld. Ik had het grootste canvas voor me gelegd, een groot wit doek van 1m40 op 1m en daar wou ik mijn verdriet van deze nieuwe fase in mijn leven op kwijt. In mijn hoofd kwamen er donkere kleuren tevoorschijn, wolken blauw en grijs tekenden zich af tegen de horizon.
Mijn hart besliste helemaal anders en dat was voor mij een echte openbaring! Toen ik namelijk ging voelen wat het met me deed dat mijn enigste zoon, nu achttien, voor maanden naar Noorwegen vertrok en daar zijn eigen authentieke weg ging uitstippelen, kwam er iets anders dan verwacht! En wat bleek? Mijn handen grepen naar de meest frivole kleuren op mijn tafel vol verfpotten.
Ik ging aan de slag met oranje, kiwigroen, magenta en turkoois. Mijn gevoel toverde voor mij een canvas vol opgewekte en energieke kleuren. Het straalde van vreugde en fun. Toen het af was, merkte ik dat er direct een glimlach op mijn gezicht verscheen! En toen besefte ik pas dat mijn hart me teruggaf dat ik helemaal niet verdrietig was!
Ik ben zo blij dat hij dit durft! Ik ben zo ontzettend trots op hoe hij zijn eigen weg uitzoekt en dat stapje voor stapje bewandelt. Hoe hij echt zijn hart durft te volgen terwijl iedereen, of toch bijna iedereen, hem verward aankijkt als hij over zijn plannen vertelt. Dit is wat het ‘uitvliegen’ van mijn zoon écht met mijn hart en emoties doet. Niks verdriet, niets emotioneel onevenwicht maar een golf aan opgewektheid en frisse energie!
Waar ik je toe wil uitnodigen is, durf echt te voelen wat situaties met jouw hart doen en blijf weg van alle beperkende én negatieve gedachten in je hoofd. Jouw hart vertelt misschien een heel ander verhaal dan de negatieve duiveltjes op je schouder.
Have fun!
